< مزامیر 114 >

هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، 1
Als Israel aus Ägypten zog, / Jakobs Haus aus fremdem Volk:
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. 2
Da ward Juda sein Heiligtum, / Israel sein Herrschaftsgebiet.
دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. 3
Das Meer sah es und floh, / Der Jordan wandte sich rückwärts.
کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند. 4
Die Berge hüpften wie Widder, / Die Hügel wie junge Schafe.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ 5
Was war dir, o Meer, daß du flohest, / Dir, Jordan, daß du dich rückwärts wandtest?
ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟ 6
Was war euch, ihr Berge, daß ihr hüpftet wie Widder, / Ihr Hügel, wie junge Schafe?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ 7
Vor dem Herrn erbebe, du Erde, / Vor dem Antlitz des Gottes Jakobs!
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد. 8
Er wandelte Felsen in Wasserteich, / Kieselstein in sprudelnde Quellen.

< مزامیر 114 >