< مزامیر 114 >

هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، 1
Lorsque Israël quitta l'Egypte, et la maison de Jacob un peuple au langage étrange,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. 2
Juda devint son Sanctuaire, et Israël, sa Souveraineté.
دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. 3
A sa vue la mer s'enfuit, et le Jourdain retourna en arrière,
کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند. 4
les montagnes bondirent comme des béliers, les collines, comme de jeunes agneaux.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ 5
Qu'as-tu, ô mer, que tu t'enfuis, ô Jourdain, que tu retournes en arrière,
ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟ 6
montagnes, que vous bondissez comme des béliers, vous, collines, comme de jeunes agneaux?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ 7
A l'aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l'aspect du Dieu de Jacob,
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد. 8
qui transforme la roche en un amas d'eaux, et le dur caillou en source jaillissante!

< مزامیر 114 >