< مزامیر 114 >
هنگامی که بنیاسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، | 1 |
Der Israel drog ud af Ægypten, Jakobs Hus fra et Folk, som havde et fremmed Maal,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. | 2 |
da blev Juda til hans Helligdom, Israel til hans Herredømme.
دریای سرخ، چون آمدن بنیاسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. | 3 |
Havet saa det og flyede; Jordanen vendte om og løb tilbage.
کوهها همچون قوچها، و تپهها مانند برهها به جست و خیز درآمدند. | 4 |
Bjergene sprang som Vædre, Højene som unge Lam.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ | 5 |
Hvad skete dig, du Hav! at du flyede? du Jordan! at du vendte om og løb tilbage?
ای کوهها و تپهها، چرا مثل قوچها و برهها به جست و خیز درآمدید؟ | 6 |
I Bjerge! at I sprang som Vædre? I Høje! som unge Lam?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ | 7 |
Bæv, o Jord! for Herrens Ansigt, for Jakobs Guds Ansigt;
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل میکند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری میسازد. | 8 |
han, som forvandler Klippen til en vandrig Sø, Flint til et Kildevæld!