< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.