< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Alleluja! Des Herren Knechte, preist, lobpreist des Herren Namen!
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Des Herren Name sei gepriesen von nun an bis in Ewigkeit!
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
Vom Sonnenaufgang bis zum Niedergang sei hochgelobt des Herrn Name!
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
Der Herr sei über alle Heiden hoch erhaben! Bis in den Himmel reiche seine Ehrung!
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Wer gleicht dem Herrn, unserm Gott, der in der Höhe thront,
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
der tief herniederblickt, im Himmel dort, hier auf die Erde?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
Aus Staub zieht er den Niedrigen empor und hebt den Dürftigen aus dem Kot
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
und setzt ihn neben Fürsten, zu seines Volkes Fürsten.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
Er läßt die Frau, die nie gebar, im Hause bleiben, als Kindermutter hochwillkommen.