< مزامیر 113 >

سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! 1
Lobet Jah! / Lobet, ihr Knechte Jahwes. / Lobet den Namen Jahwes!
نام او از حال تا ابد متبارک باد. 2
Jahwes Name sei gepriesen / Von nun an bis in Ewigkeit!
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! 3
Vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang / Sei Jahwes Name gelobt!
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی می‌کند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. 4
Erhaben über alle Völker ist Jahwe, / Über den Himmeln thront seine Herrlichkeit.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ 5
Wer gleicht Jahwe, unserm Gott, / Der sich die Höhe zur Wohnung bereitet,
او از آسمان بر زمین نظر می‌افکند 6
Aber auch alles tief durchforscht / Im Himmel und auf Erden?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید 7
Er richtet den Schwachen empor aus dem Staub, / Aus dem Aschenhaufen erhebt er den Armen.
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. 8
Dann setzt er ihn neben den Edlen, / Neben die Edlen seines Volks.
خداوند به زن نازا فرزندان می‌بخشد و او را شادمان می‌سازد. سپاس بر خداوند! 9
Der Unfruchtbaren gibt er im Haus einen festen Platz, / Daß sie sich freut als Mutter inmitten der Kinderschar. / Lobet Jah!

< مزامیر 113 >