< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Praise ye the LORD. Praise, O ye servants of the LORD, praise the name of the LORD.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Blessed be the name of the LORD from this time forth and for evermore.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
From the rising of the sun unto the going down of the same the LORD’S name is to be praised.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
The LORD is high above all nations, and his glory above the heavens.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Who is like unto the LORD our God, that hath his seat on high,
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
That humbleth himself to behold [the things that are] in heaven and in the earth?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
He raiseth up the poor out of the dust, and lifteth up the needy from the dunghill;
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
That he may set him with princes, even with the princes of his people.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
He maketh the barren woman to keep house, [and to be] a joyful mother of children. Praise ye the LORD.