< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Hallelujah. Praise, O ye servants of the Lord, praise ye the name of the Lord.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Let the name of the Lord be blessed from this time forth and for evermore.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
From the rising of the sun unto his going down the name of the Lord is praised.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
High above all nations is the Lord, above the heavens is his glory.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Who is like the Lord our God, who dwelleth on high?
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
Who condescendeth to view what is done in the heavens, and on the earth?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
He raiseth up out of the dust the poor, from the dunghill he lifteth up the needy:
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
That he may set him with princes, even with the princes of his people.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
He causeth the barren woman to dwell in the midst of [her] household, the joyful mother of children. Hallelujah.