< مزامیر 113 >

سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! 1
Alleluia. Praise the Lord, you servants [of his], praise, the name of the Lord.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. 2
Let the name of the Lord be blessed, from this present time and for ever.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! 3
From the rising of the sun to his setting, the name of the Lord is to be praised.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی می‌کند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. 4
The Lord is high above all the nations; his glory is above the heavens.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ 5
Who is as the Lord our God? who dwells in the high places,
او از آسمان بر زمین نظر می‌افکند 6
and [yet] looks upon the low things in heaven, and on the earth:
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید 7
who lifts up the poor from the earth, and raises up the needy from the dunghill;
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. 8
to set him with princes, [even] with the princes of his people:
خداوند به زن نازا فرزندان می‌بخشد و او را شادمان می‌سازد. سپاس بر خداوند! 9
who settles the barren [woman] in a house, [as] a mother rejoicing over children.

< مزامیر 113 >