< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Praise ye the LORD. Praise, O ye servants of the LORD, praise the name of the LORD.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Blessed be the name of the LORD from this time forth and for evermore.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
From the rising of the sun unto the going down of the same the LORD’s name [is] to be praised.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
The LORD [is] high above all nations, [and] his glory above the heavens.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Who [is] like unto the LORD our God, who dwelleth on high,
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
Who humbleth [himself] to behold [the things that are] in heaven, and in the earth!
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
He raiseth up the poor out of the dust, [and] lifteth the needy out of the dunghill;
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
That he may set [him] with princes, [even] with the princes of his people.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
He maketh the barren woman to keep house, [and to be] a joyful mother of children. Praise ye the LORD.