< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Praise the Lord, ye children: praise ye the name of the Lord.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Blessed be the name of the Lord, from henceforth now and for ever.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
From the rising of the sun unto the going down of the same, the name of the Lord is worthy of praise.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
The Lord is high above all nations; and his glory above the heavens.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Who is as the Lord our God, who dwelleth on high:
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
And looketh down on the low things in heaven and in earth?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
Raising up the needy from the earth, and lifting up the poor out of the dunghill:
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
That he may place him with princes, with the princes of his people.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
Who maketh a barren woman to dwell in a house, the joyful mother of children.