< مزامیر 113 >
سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید! | 1 |
Let the Lord be praised. O you servants of the Lord, give praise to the name of the Lord.
نام او از حال تا ابد متبارک باد. | 2 |
Let blessing be on the name of the Lord, from this time and for ever.
از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید! | 3 |
From the coming up of the sun to its going down, the Lord's name is to be praised.
خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی میکند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست. | 4 |
The Lord is high over all nations, and his glory is higher than the heavens.
کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟ | 5 |
Who is like the Lord our God, who is seated on high,
او از آسمان بر زمین نظر میافکند | 6 |
Looking down on the heavens, and on the earth?
تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید | 7 |
He takes the poor man out of the dust, lifting him up from his low position;
و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد. | 8 |
To give him a place among the rulers, even with the rulers of his people.
خداوند به زن نازا فرزندان میبخشد و او را شادمان میسازد. سپاس بر خداوند! | 9 |
He gives the unfertile woman a family, making her a happy mother of children. Give praise to the Lord.