< مزامیر 112 >
سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند میترسد و احکام او را با رغبت انجام میدهد. | 1 |
Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت. | 2 |
Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·
خانوادهاش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبیهای او هرگز از یاد نخواهند رفت. | 3 |
Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع میکند. | 4 |
Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض میدهد و در کسب و کارش با انصاف است. | 5 |
Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند. | 6 |
Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.
او از شنیدن خبر بد نمیترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد. | 7 |
Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.
او نگران نمیشود و نمیترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید. | 8 |
Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.
او با گشادهدستی به نیازمندان کمک میکند و محبت و نیکوکاریاش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم میباشد. | 9 |
Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.
بدکاران این را میبینند و خشمگین میشوند؛ دندانهای خود را به هم میفشارند و همراه آرزوهایشان از بین میروند. | 10 |
Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.