< مزامیر 112 >

سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد. 1
Alléluia! Heureux l'homme qui craint l'Éternel, et a un grand goût pour ses commandements!
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت. 2
Sa race sera puissante sur la terre, et la postérité du juste sera bénie.
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت. 3
L'aisance et la richesse sont dans sa maison, et sa justice demeure éternellement.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند. 4
Dans les ténèbres la lumière se lève pour le juste; il est miséricordieux, clément et juste.
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است. 5
Le bonheur est pour celui qui donne et qui prête, qui pour soutenir sa cause se fonde sur le droit.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند. 6
Car il n'est jamais ébranlé, et l'homme de bien laisse une mémoire éternelle.
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد. 7
Il ne redoute point un message funeste; son cœur est ferme, il se confie dans l'Éternel;
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید. 8
son cœur a de l'assurance, il est sans crainte, attendant que ses ennemis réjouissent ses regards.
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد. 9
Il distribue, il donne aux indigents; sa justice demeure éternellement; sa tête se lève avec gloire.
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند. 10
L'impie en est témoin et il s'en chagrine, il grince des dents et se consume; les souhaits de l'impie sont mis à néant.

< مزامیر 112 >