< مزامیر 112 >

سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد. 1
Praise ye the LORD. Blessed is the man that feareth the LORD, that delighteth greatly in his commandments.
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت. 2
His seed shall be mighty upon earth: the generation of the upright shall be blessed.
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت. 3
Wealth and riches are in his house: and his righteousness endureth for ever.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند. 4
Unto the upright there ariseth light in the darkness: [he is] gracious, and full of compassion, and righteous.
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است. 5
Well is it with the man that dealeth graciously and lendeth; he shall maintain his cause in judgment.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند. 6
For he shall never be moved; the righteous shall be had in everlasting remembrance.
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد. 7
He shall not be afraid of evil tidings: his heart is fixed, trusting in the LORD.
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید. 8
His heart is established, he shall not be afraid, until he see [his desire] upon his adversaries.
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد. 9
He hath dispersed, he hath given to the needy; his righteousness endureth for ever: his horn shall be exalted with honour.
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند. 10
The wicked shall see it, and be grieved; he shall gnash with his teeth, and melt away: the desire of the wicked shall perish.

< مزامیر 112 >