< مزامیر 112 >

سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد. 1
Hallelujah! Blessed is the man that feareth Jehovah, that delighteth greatly in his commandments.
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت. 2
His seed shall be mighty in the land; the generation of the upright shall be blessed.
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت. 3
Wealth and riches [shall be] in his house; and his righteousness abideth for ever.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند. 4
Unto the upright there ariseth light in the darkness; he is gracious, and merciful, and righteous.
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است. 5
It is well with the man that is gracious and lendeth; he will sustain his cause in judgment.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند. 6
For he shall not be moved for ever: the righteous shall be in everlasting remembrance.
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد. 7
He shall not be afraid of evil tidings; his heart is fixed confiding in Jehovah;
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید. 8
His heart is maintained, he is not afraid, until he see [his desire] upon his oppressors.
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد. 9
He scattereth abroad, he giveth to the needy; his righteousness abideth for ever: his horn shall be exalted with honour.
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند. 10
The wicked [man] shall see [it] and be vexed; he shall gnash with his teeth, and melt away: the desire of the wicked shall perish.

< مزامیر 112 >