مزامیر 111

1 سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد.

Исповемся Тебе, Господи, всем сердцем моим в совете правых и сонме.

2 کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند.

Велия дела Господня, изыскана во всех волях его:

3 کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی!

исповедание и великолепие дело Его, и правда Его пребывает в век века.

4 کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است!

Память сотворил есть чудес Своих: милостив и щедр Господь.

5 خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد.

Пищу даде боящымся Его: помянет в век завет Свой.

6 خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد.

Крепость дел Своих возвести людем Своим, дати им достояние язык.

7 هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند.

Дела рук Его истина и суд, верны вся заповеди Его,

8 کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند.

утвержены в век века, сотворены во истине и правоте.

9 او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است.

Избавление посла людем Своим: заповеда в век завет Свой: свято и страшно имя Его.

10 ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد.

Начало премудрости страх Господень, разум же благ всем творящым и: хвала Его пребывает в век века.