< مزامیر 111 >

سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. 1
Hvalim te, Gospode, od svega srca na vijeæu pravednièkom i na saboru.
کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند. 2
Velika su djela Gospodnja, draga svima koji ih ljube.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! 3
Djelo je njegovo slava i krasota, i pravda njegova traje dovijeka.
کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! 4
Èudesa je svoja uèinio da se ne zaborave; dobar je i milostiv Gospod.
خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد. 5
Hranu daje onima koji ga se boje, pamti uvijek zavjet svoj.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. 6
Silu djela svojih javio je narodu svojemu davši im našljedstvo naroda.
هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند. 7
Djela su ruku njegovijeh istina i pravda; vjerne su sve zapovijesti njegove;
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند. 8
Tvrde su za vavijek vijeka, osnovane na istini i pravdi.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. 9
Izbavljenje posla narodu svojemu; postavi zavavijek zavjet svoj. Ime je njegovo sveto, i valja mu se klanjati.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. 10
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; dobra su razuma svi koji ih tvore. Hvala njegova traje dovijeka.

< مزامیر 111 >