< مزامیر 111 >

سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. 1
Alleluja. Będę wysławiał PANA całym sercem w radzie prawych i w zgromadzeniu.
کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند. 2
Wielkie [są] dzieła PANA, rozważane przez wszystkich, którzy je miłują.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! 3
Jego dzieło jest chwalebne i wspaniałe, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! 4
Pamiętnymi uczynił swe cuda; miłosierny i litościwy [jest] PAN.
خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد. 5
Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamięta wiecznie o swoim przymierzu.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. 6
Okazał swemu ludowi potęgę swoich dzieł, dając mu dziedzictwo pogan.
هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند. 7
Dzieła rąk jego to prawda i sąd, niezmienne [są] wszystkie jego przykazania;
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند. 8
Ustalone na wieki wieków, ustanowione w prawdzie i prawości.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. 9
Zesłał swemu ludowi odkupienie, ustanowił na wieki swoje przymierze; jego imię [jest] święte i straszne.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. 10
Bojaźń PANA [jest] początkiem mądrości; prawdziwego rozumu [nabywają] wszyscy, którzy wypełniają [jego przykazania]; jego chwała trwa na wieki.

< مزامیر 111 >