< مزامیر 111 >

سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. 1
Halleluja. Będę wysławiał Pana całem sercem w radzie szczerych, i w zgromadzeniu.
کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند. 2
Wielkie sprawy Pańskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! 3
Chwalebne i ozdobne dzieło jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! 4
Pamiątkę cudów swoich uczynił miłosierny a litościwy Pan.
خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد. 5
Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamiętając wiecznie na przymierze swoje.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. 6
Moc spraw swoich oznajmił ludowi swemu, dawszy im dziedzictwo pogan.
هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند. 7
Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند. 8
Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w szczerości.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. 9
Wykupienie posławszy ludowi swemu, przykazał na wieki strzedź przymierza swego; święte i straszne jest imię jego.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. 10
Początek mądrości jest bojaźń Pańska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Pańskie czyną; chwała jego trwa na wieki.

< مزامیر 111 >