< مزامیر 111 >
سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. | 1 |
Halleluja! Segen. Ich danke dem HERRN von ganzem Herzen im Rat der Frommen und in der Gemeine.
کارهای خداوند چه شگفتانگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در بارهشان میاندیشند. | 2 |
Groß sind die Werke des HERRN; wer ihrer achtet, der hat eitel Lust daran.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! | 3 |
Was er ordnet, das ist löblich und herrlich, und seine Gerechtigkeit bleibet ewiglich.
کارهای شگفتانگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! | 4 |
Er hat ein Gedächtnis gestiftet seiner Wunder, der gnädige und barmherzige HERR.
خداوند، روزی ترسندگان خود را میرساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمیبرد. | 5 |
Er gibt Speise denen, so ihn fürchten; er gedenket ewiglich an seinen Bund.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنیاسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. | 6 |
Er läßt verkündigen seine gewaltigen Taten seinem Volk, daß er ihnen gebe das Erbe der Heiden.
هر کاری که خداوند انجام میدهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد میباشند. | 7 |
Die Werke seiner Hände sind Wahrheit und Recht; alle seine Gebote sind rechtschaffen.
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی میمانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شدهاند. | 8 |
Sie werden erhalten immer und ewiglich und geschehen treulich und redlich.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. | 9 |
Er sendet eine Erlösung seinem Volk; er verheißet, daß sein Bund ewiglich bleiben soll. Heilig und hehr ist sein Name.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا میکنند، حکمت میبخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. | 10 |
Die Furcht des HERRN ist der Weisheit Anfang; das ist eine feine Klugheit; wer danach tut, des Lob bleibet ewiglich.