< مزامیر 111 >

سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. 1
Alleluja! Aus ganzem Herzen danke ich dem Herrn im Kreis der Frommen und in der Gemeinde.
کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند. 2
Des Herren Werke sind gewaltig, wie ausgesucht für alle ihre Zwecke.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! 3
Sein Wirken ist nur Pracht und Glanz, und ewig währet seine Liebe.
کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! 4
Er sorgt für seiner Wunder Fortbestand; erbarmungsvoll und gnädig ist der Herr.
خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد. 5
Er spendet Nahrung denen, die ihn fürchten, auf immer seines Bundes eingedenk.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. 6
Er zeigte seinem Volke seiner Taten höchstes Maß, wie er das Eigentum der Heiden ihnen zum Besitze gab.
هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند. 7
Von Recht und Treue zeugt ja seiner Hände Werk; was er verfügt, ist alles wohlgemeint.
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند. 8
Für alle Zeiten sind sie festgesetzt und ausgeführt mit Treue und Gerechtigkeit.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. 9
Er sandte seinem Volk Erlösung und schloß auf ewig seinen Bund. "Furchtbarer", "Heiliger" ist sein Name.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. 10
Der Weisheit Anfang ist die Furcht des Herrn. Wer also tut, der führt sich gut. Sein Ruhm besteht für ewige Zeiten.

< مزامیر 111 >