مزامیر 111

1 سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد.

Lobet Jah! / Auf! Jahwe will ich preisen mit ganzem Herzen / Beisammen mit Redlichen und der Gemeinde.

2 کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند.

Groß sind die Werke Jahwes, / Durchforschenswert für alle, die daran Gefallen finden.

3 کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی!

Hoheit und Glanz offenbart sein Tun. / Währt seine Gerechtigkeit nicht ewig?

4 کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است!

Seiner Wunder Gedächtnis hat er gestiftet. / Gnädig und voll Erbarmen ist Jahwe.

5 خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد.

Treu hat er Speise den Seinen gegeben; / Ja, immer gedachte er seines Bunds.

6 خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد.

Kraftvolle Werke tat er seinem Volke kund, / Ließ sie besitzen der Heiden Erbe.

7 هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند.

Machttaten seiner Hände sind Treue und Recht, / Nimmer täuschen all seine Befehle.

8 کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند.

Sie bleiben fest für immer und ewig, / Auf Treue und Geradheit sind sie gegründet.

9 او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است.

Freiheit sandte er seinem Volk; / Zu seinem Bund rief er es für immer. / Kann sein Name wohl anders als heilig sein und ehrfurchtgebietend?

10 ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد.

Rechter Weisheit Anfang ist Furcht vor Jahwe. / Sie, die sie üben, zeigen treffliche Einsicht, / Tragen dauerndes Lob davon.