< مزامیر 111 >

سپاس بر خداوند! خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. 1
Jeg vil prise Herren af ganske Hjerte i de oprigtiges Raad og i Menigheden.
کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند. 2
Herrens Gerninger ere store, de blive søgte af alle dem, som have Lyst til dem.
کارهای خداوند شکوهمند است و عدالتش جاودانی! 3
Hans Værk er Majestæt og Herlighed, og hans Retfærdighed bestaar alle Tider.
کارهای شگفت‌انگیز خداوند، فراموش نشدنی است! او رحیم و بخشنده است! 4
Han beskikkede en Ihukommelse om sine underfulde Gerninger; naadig og barmhjertig er Herren.
خداوند، روزی ترسندگان خود را می‌رساند، او هرگز عهد خود را از یاد نمی‌برد. 5
Han har givet dem Spise, som frygte ham, han kommer evindelig sin Pagt i Hu.
خداوند سرزمین قومهای بیگانه را به بنی‌اسرائیل بخشید و به این وسیله قدرتش را به قوم خود نشان داد. 6
Han har ladet sine Gerningers Kraft forkynde for sit Folk, idet han har givet dem Hedningernes Arv.
هر کاری که خداوند انجام می‌دهد، درست و منصفانه است. همهٔ احکام او قابل اعتماد می‌باشند. 7
Hans Hænders Gerninger ere Sandhed og Ret, alle hans Befalinger ere trofaste.
کارها و احکام خداوند تا ابد باقی می‌مانند، زیرا بر عدل و راستی بنا شده‌اند. 8
De ere grundfaste altid og evindelig, de ere satte i Sandhed og Oprigtighed.
او با دادن فدیه، قوم خود را آزاد کرده است و با آنها عهد ابدی بسته است. او مقدّس و قدرتمند است. 9
Han sendte sit Folk Forløsning, han stiftede sin Pagt for evigt; hans Navn er helligt og forfærdeligt.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. خداوند به همهٔ کسانی که دستورهایش را اجرا می‌کنند، حکمت می‌بخشد. خداوند را تا ابد سپاس باد. 10
Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, en god Klogskab hos alle dem, som gøre derefter; hans Pris bestaar altid.

< مزامیر 111 >