مزامیر 110

1 مزمور داوود. خداوند به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا دشمنانت را به زیر پایت بیفکنم.»

Av David; en salme. Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter!

2 خداوند، پادشاهی قدرتمند تو را فراتر از اورشلیم گسترش خواهد داد تا در میان دشمنانت حکمرانی کنی.

Ditt veldes kongestav skal Herren utstrekke fra Sion! hersk midt iblandt dine fiender!

3 هنگامی که رهسپار جنگ شوی، قوم تو در لباس تقوی و پرهیزگاری، به حضورت خواهند آمد، و نیروی تو همچون شبنم صبحگاهی هر روز تازه‌تر خواهد شد.

Ditt folk møter villig frem på ditt veldes dag; i hellig prydelse kommer din ungdom til dig, som dugg ut av morgenrødens skjød.

4 خداوند سوگند خورده است و از آن برنخواهد گشت که: «تو تا ابد کاهن هستی، تو تا ابد کاهن هستی، کاهنی همانند مِلکیصدق.»

Herren har svoret, og han skal ikke angre det: Du er prest evindelig efter Melkisedeks vis.

5 خداوند که به دست راست توست در روز غضب خود، پادشاهان را شکست خواهد داد.

Herren ved din høire hånd knuser konger på sin vredes dag.

6 او قومها را داوری خواهد کرد، و میدانهای جنگ را از اجساد کشته‌شدگان پر خواهد ساخت و در سراسر دنیا، پادشاهان را مغلوب خواهد کرد.

Han holder dom iblandt hedningene, fyller op med lik, knuser hoder over den vide jord.

7 او از نهر سر راهش خواهد نوشید و نیروی تازه گرفته، سربلند و پیروز خواهد ایستاد.

Av bekken drikker han på veien, derfor løfter han høit sitt hode.