مزامیر 11

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن

В конец, псалом Давиду. На Господа уповах, како речете души моей: превитай по горам, яко птица?

2 زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند.

Яко се, грешницы налякоша лук, уготоваша стрелы в туле, состреляти во мраце правыя сердцем.

3 پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟»

Зане яже ты совершил еси, они разрушиша: праведник же что сотвори?

4 اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.

Господь во храме святем Своем. Господь, на небеси престол Его: очи Его на нищаго призираете, вежди Его испытаете сыны человеческия.

5 خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است.

Господь испытает праведнаго и нечестиваго: любяй же неправду ненавидит свою душу.

6 او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید.

Одождит на грешники сети: огнь и жупел, и дух бурен часть чаши их.

7 خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست.

Яко праведен Господь и правды возлюби: правоты виде лице Его.