مزامیر 11

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن

in finem psalmus David in Domino confido quomodo dicitis animae meae transmigra in montes sicut passer

2 زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند.

quoniam ecce peccatores intenderunt arcum paraverunt sagittas suas in faretra ut sagittent in obscuro rectos corde

3 پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟»

quoniam quae perfecisti destruxerunt iustus autem quid fecit

4 اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.

Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo sedis eius oculi eius in pauperem respiciunt palpebrae eius interrogant filios hominum

5 خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است.

Dominus interrogat iustum et impium qui autem diligit iniquitatem odit animam suam

6 او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید.

pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus procellarum pars calicis eorum

7 خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست.

quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eius