مزامیر 11
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن | 1 |
Au maître chantre. De David. Dans l'Éternel je mets ma confiance; comment pouvez-vous me dire: « Comme l'oiseau, fuyez vers vos montagnes!
| زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند. | 2 |
Car voici, les impies bandent leur arc, ils ajustent leurs flèches sur la corde, dans l'ombre, pour tirer sur les gens de bien.
| پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟» | 3 |
Quand les fondements s'écroulent, le juste, que ferait-il? »
| اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند. | 4 |
L'Éternel est dans son saint parvis, l'Éternel a son trône dans les Cieux, ses yeux voient, ses regards sondent les enfants des hommes.
| خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است. | 5 |
L'Éternel sonde le juste; et l'impie et l'ami de la violence sont odieux à son âme.
| او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید. | 6 |
Il fait pleuvoir sur les méchants des foudres; le feu, et le soufre et le vent embrasé, tel est le calice qu'ils ont en partage.
| خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست. | 7 |
Car l'Éternel est juste, Il aime la justice; l'homme droit contemple sa face.
