< مزامیر 11 >
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه بردهام میگویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن | 1 |
For the leader. Of David. In the Lord I take refuge. How can you tell me to flee like a bird to the mountains?
زیرا شریران در کمین عادلان نشستهاند و تیرهای خود را به کمان نهادهاند تا ایشان را هدف قرار دهند. | 2 |
“See! The wicked are bending the bow, their arrow is set on the string, to shoot from the shadows at the upright in heart.
پایههای نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه میتوانند بکنند؟» | 3 |
In this tearing down of foundations what good can a good person do?”
اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را میبیند و میداند که آنها چه میکنند. | 4 |
The Lord in his holy temple, the Lord in heaven, enthroned. His eyes watch the world, they see everyone.
خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان میکند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است. | 5 |
The Lord examines the righteous and wicked, and the lover of violence he hates.
او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید. | 6 |
On the wicked he rains coals of fire and brimstone, and their drink will be scorching wind.
خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست. | 7 |
For the Lord is just, and justice he loves; so the upright will see his face.