مزامیر 11

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن

For the leader. Of David. In the Lord I take refuge. How can you tell me to flee like a bird to the mountains?

2 زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند.

“See! The wicked are bending the bow, their arrow is set on the string, to shoot from the shadows at the upright in heart.

3 پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟»

In this tearing down of foundations what good can a good person do?”

4 اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.

The Lord in his holy temple, the Lord in heaven, enthroned. His eyes watch the world, they see everyone.

5 خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است.

The Lord examines the righteous and wicked, and the lover of violence he hates.

6 او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید.

On the wicked he rains coals of fire and brimstone, and their drink will be scorching wind.

7 خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست.

For the Lord is just, and justice he loves; so the upright will see his face.