< مزامیر 11 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن 1
In Yhwh put I my trust: how say ye to my soul, Flee as a bird to your mountain?
زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند. 2
For, lo, the wicked bend their bow, they make ready their arrow upon the string, that they may privily shoot at the upright in heart.
پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟» 3
If the foundations be destroyed, what can the righteous do?
اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند. 4
Yhwh is in his holy temple, Yhwh's throne is in heaven: his eyes behold, his eyelids try, the children of men.
خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است. 5
Yhwh trieth the righteous: but the wicked and him that loveth violence his soul hateth.
او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید. 6
Upon the wicked he shall rain snares, fire and brimstone, and an horrible tempest: this shall be the portion of their cup.
خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست. 7
For the righteous Yhwh loveth righteousness; his countenance doth behold the upright.

< مزامیر 11 >