مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Para el director del coro. Un salmo de David. ¡Oh Dios! Eres el único al que rindo alabanza, por favor no permanezcas en silencio ahora,

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

porque la gente malvada y engañosa me está atacando, diciendo mentiras sobre mí

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

Me rodean con palabras de odio, pelean contra mí sin razón.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

Los amo, pero ellos me responden con hostilidad, ¡Incluso cuando estoy orando por ellos!

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

Me devuelven el bien con el mal, el amor con el odio

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

“Pon a alguien malo sobre él. Ten a alguien de pie acusándolo.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Que cuando sea juzgado y sentenciado, sea hallado culpable. Que sus plegarias sean contadas como pecados.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Ojalá se acorten sus vidas; y que alguien más tome su lugar.

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Que sus hijos queden huérfanos, y su esposa viuda.

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

Y que sus hijos queden desamparados, sin hogar, vagando de aquí para allá, expulsados de sus casas en ruinas.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Que los acreedores les quiten todo lo que poseen; y que los ladrones se lleven todo por lo cual han trabajado.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Que nadie los trate bien; que nadie sienta lástima por sus hijos desamparados.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Que todos sus descendientes mueran; que el nombre de su familia sea borrado en la siguiente generación.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Que el Señor recuerde los pecados de sus padres; que los pecados de sus madres no sean borrados.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Que sus errores permanezcan constantemente ante el Señor; y que su nombre sea olvidado completamente por el pueblo.

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Porque no pensó en ser amable con otros, y en su lugar, acosó y mató a los pobres, a lo necesitados y a los de corazón roto.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Le encantaba maldecir a otros, ¡Que caiga sobre él ahora la maldición! Más no tenía tiempo para bendecir, ¡Así que ojalá nunca reciba una sola bendición!

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Maldecía tan a menudo como cambiaba de ropa. Ojalá se trague sus maldiciones como bebe el agua, como el aceite que frota sobre su piel y llega hasta sus huesos.

19

Que las maldiciones que ha lanzado se peguen a él como la ropa, que lo aprieten todo el tiempo como un cinto”.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Que todo esto sea el castigo del Señor sobre mis enemigos, sobre aquellos que hablan mal de mí.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Pero a mí, Señor, trátame bien, por tu nombre. Sálvame porque eres leal y bueno.

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Porque estoy pobre y necesitado, y mi corazón se rompe.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Me estoy desvaneciendo como una sombra nocturna; soy como una langosta que se sacude.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Estoy tan débil por la falta de comida que mis piernas ya no dan más; Mi cuerpo es solo piel y huesos.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

¡La gente me ridiculiza, me miran y menean la cabeza!

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Ayúdame, Dios mío; sálvame por tu gran amor.

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Que los demás reconozcan que esto es lo que haces, que tú eres el único que me salva.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Cuando me maldigan, tú me bendecirás. Cuando me ataquen, tú los destruirás. Y yo, tu siervo, me alegraré.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Que todos los que me acusan sean revestidos con desgracias; que se cubran a sí mismos con capas de vergüenza.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Pero yo seguiré agradeciendo al Señor, alabándolo frente a todos los que me rodean.

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

Porque él defiende al necesitado, y lo salva de aquellos que lo condenan.