< مزامیر 109 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! 1
Načelniku godbe, psalm Davidov. O Bog hvale moje, ne delaj se gluhega.
بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند. 2
Ker usta krivičnega in usta zvijačna so so odprla zoper mene; govorila so zoper mene z lažnjivim jezikom.
با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند. 3
In z besedami sovražnimi so me obdali; pobijajo me po krivem.
من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند. 4
Nasprotovali so mi za ljubezen mojo, s katero sem bil v molitvi,
به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند. 5
Vračajoč mi hudo za dobro, in sovraštvo za ljubezen mojo.
ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد. 6
Daj mu krivičnega za gospoda, kateri mu naj nasprotujoč stoji na desni.
بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد. 7
Ko pride pred sodbo, odide naj obsojen; in molitev njegova bodi mu v greh.
عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند. 8
Malo bodi dnî njegovih; drugi dobodi službo njegovo.
فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود. 9
Otroci njegovi bodijo sirote, in vdova žena njegova.
فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند. 10
In neprestano naj se klatijo in beračijo otroci njegovi, in iščejo naj miloščine iz krajev svojih zapuščenih.
طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند. 11
Odrtnik naj zagrabi, karkoli ima, in tujci naj uplenijo delo njegovo.
کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند. 12
Ne bodi mu nikogar, da mu dobroto pomolí, in ne bodi ga, da izkaže milost sirotam njegovim.
نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند. 13
Pokončan bodi zarod njegov, v drugem rodu bodi izbrisano njih ime.
خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد. 14
V spominu bodi krivica očetov njegovih pri Gospodu; in greh matere njegove se ne izbriši.
گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد. 15
Bodo naj vedno pred Gospodom, da iztrebi sè zemlje njih spomin.
این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت. 16
Zato ker se ni domislil izkazovati milost, ampak preganjal je moža ubozega in potrebnega in žalujočega, da ga usmrti;
دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود. 17
In želel je, da ga zadene prokletstvo, in ni se veselil blagoslova, temuč, da naj bode daleč od njega.
تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند. 18
Da se obleče s prokletstvom, kakor z oblačilom svojim, in da vnide kakor voda vanj, in kakor olje v kosti njegove
19
Pridi mu, kakor sè suknjo naj se ogrinja, in kakor s pasom naj se opasuje z njim vedno.
ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن. 20
To bodi plačilo nasprotujočih meni od Gospoda, in njih, kateri hudo govoré zoper dušo mojo.
اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده، 21
Ti pa, o Gospod, izkazuj mi milost zavoljo imena svojega, ker je dobra milost tvoja, reši me.
زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛ 22
Ker ubožen sem in potreben, in srce moje je prebodeno sredi mene.
همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام. 23
Kakor senca, ko se nagiblje, odhajati sem primoran; kakor kobilico me podé.
از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود. 24
Kolena moja se šibé od posta, in meso moje hujša, ker je pošla debelost.
نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند. 25
Vrhu tega sem jim jaz v zasramovanje; ko me vidijo, majó z glavo svojo.
ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده، 26
Pomagaj mi, o Gospod, Bog moj, reši me po milosti svoji.
تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. 27
Spoznajo naj, da je ta roka tvoja, da si ti, Gospod, to storil.
آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. 28
Preklinjajo naj, ti blagoslavljaj; ko se osramoté, kateri so vstali, veseli se naj hlapec tvoj.
دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد. 29
Z nečastjo naj se odenejo nasprotniki moji, in ogrnejo se naj kakor s plaščem sè sramoto svojo.
خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد، 30
Slavil bodem močno z usti svojimi Gospoda, in sredi mnogih bodem ga hvalil.
زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند. 31
Ker stoji na desni siromaku, da ga reši njih, ki mu odsojajo življenje.

< مزامیر 109 >