مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Боже, хвалы моея не премолчи:

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

яко уста грешнича и уста льстиваго на мя отверзошася, глаголаша на мя языком льстивым,

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

и словесы ненавистными обыдоша мя, и брашася со мною туне.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

Вместо еже любити мя, оболгаху мя, аз же моляхся:

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

и положиша на мя злая за благая, и ненависть за возлюбление мое.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Постави на него грешника, и диавол да станет одесную его:

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

внегда судитися ему, да изыдет осужден, и молитва его да будет в грех.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Да будут дние его мали, и епископство его да приимет ин:

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

да будут сынове его сири, и жена его вдова:

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

движущеся да преселятся сынове его и воспросят, да изгнани будут из домов своих.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Да взыщет заимодавец вся, елика суть его: и да восхитят чуждии труды его.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Да не будет ему заступника, ниже да будет ущедряяй сироты его:

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

да будут чада его в погубление, в роде единем да потребится имя его.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Да воспомянется беззаконие отец его пред Господем, и грех матере его да не очистится:

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

да будут пред Господем выну, и да потребится от земли память их:

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

занеже не помяну сотворити милость, и погна человека нища и убога, и умилена сердцем умертвити.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

И возлюби клятву, и приидет ему: и не восхоте благословения, и удалится от него.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

И облечеся в клятву яко в ризу, и вниде яко вода во утробу его и яко елей в кости его:

19

да будет ему яко риза, в нюже облачится, и яко пояс, имже выну опоясуется.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Сие дело оболгающих мя у Господа и глаголющих лукавая на душу мою.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

И Ты, Господи, Господи, сотвори со мною имене ради Твоего, яко блага милость Твоя:

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

избави мя, яко нищь и убог есмь аз, и сердце мое смятеся внутрь мене.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Яко сень, внегда уклонитися ей, отяхся: стрясохся яко прузи.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Колена моя изнемогоста от поста, и плоть моя изменися елеа ради.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

И аз бых поношение им: видеша мя, покиваша главами своими.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Помози ми, Господи Боже мой, и спаси мя по милости Твоей:

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

и да разумеют, яко рука Твоя сия, и Ты, Господи, сотворил еси ю.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Прокленут тии, и Ты благословиши: востающии на мя да постыдятся, раб же Твой возвеселится.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Да облекутся оболгающии мя в срамоту и одеждутся яко одеждою студом своим.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Исповемся Господеви зело усты моими и посреде многих восхвалю Его:

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

яко преста одесную убогаго, еже спасти от гонящих душу мою.