مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Bože, slavo moja, nemoj muèati,

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

Jer se usta bezbožnièka i usta lukava na me otvoriše; govore sa mnom jezikom lažljivijem.

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

Rijeèima zlobnijem sa svijeh strana gone me, i oružaju se na me ni za što.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

Za ljubav moju ustaju na mene, a ja se molim.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

Vraæaju mi zlo za dobro, i mržnju za ljubav moju.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Postavi nad njim starješinu bezbožnika, i protivnik neka mu stane s desne strane.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Kad se stane suditi, neka izaðe kriv, i molitva njegova neka bude grijeh.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Neka budu dani njegovi kratki, i vlast njegovu neka dobije drugi.

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Djeca njegova nek budu sirote, i žena njegova udovica.

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

Djeca njegova nek se potucaju i prose, i neka traže hljeba izvan svojih pustolina.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Neka mu uzme dužnik sve što ima, i neka razgrabe tuðini muku njegovu.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Nek se ne naðe niko ko bi ga ljubio, ni ko bi se smilovao na sirote njegove.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Natražje njegovo nek se zatre, u drugom koljenu neka pogine ime njihovo.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Bezakonje starijeh njegovijeh nek se spomene u Gospoda, i grijeh matere njegove nek se ne izbriše.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Neka budu svagda pred Gospodom, i on neka istrijebi spomen njihov na zemlji;

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Zato što se nije sjeæao èiniti milost, nego je gonio èovjeka ništega i ubogoga, i tužnome u srcu tražio smrt.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Ljubio je kletvu, neka ga i stigne; nije mario za blagoslov, neka i otide od njega.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Nek se obuèe u kletvu kao u haljinu, i ona nek uðe u njega kao voda, i kao ulje u kosti njegove.

19

Nek mu ona bude kao haljina, u koju se oblaèi, i kao pojas, kojim se svagda paše.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Taka plata nek bude od Gospoda onima koji me nenavide, i koji govore zlo na dušu moju.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

A meni, Gospode, Gospode, uèini što prilièi imenu tvojemu. Ti si dobar, milošæu svojom izbavi me.

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Jer sam nevoljan i ništ, i srce je moje ranjeno u meni.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Nestaje me kao sjena, kad se odmièe; tjeraju me kao skakavce.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Koljena moja iznemogoše od posta, i tijelo moje omrša.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

Postadoh potsmijeh njima; videæi me mašu glavom svojom.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Pomozi mi, Gospode, Bože moj, spasi me po milosti svojoj.

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Neka poznadu da je ovo tvoja ruka, i ti, Gospode, da si ovo uèinio.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Oni kunu, a ti blagoslovi; ustaju, ali nek se postide, i sluga se tvoj obraduje.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Nek se protivnici moji obuku u sramotu, i kao haljinom nek se pokriju stidom svojim.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Hvaliæu Gospoda veoma ustima svojima, i usred mnogih slaviæu ga,

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

Jer stoji s desne strane ubogome, da bi ga spasao od onijeh koji osuðuju dušu njegovu.