مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Начальнику хора. Псалом Давида. Боже хвалы моей! не премолчи,

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

отовсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

воздают мне за добро злом, за любовь мою - ненавистью.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

дети его да будут сиротами, и жена его - вдовою;

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

возлюбил проклятие, - оно и придет на него; не восхотел благословения, - оно и удалится от него;

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;

19

да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами своими.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

да познают, что это - Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его