مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Ó Deus do meu louvor, não te cales,

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

Pois a bocca do impio e a bocca do enganador estão abertas contra mim: teem fallado contra mim com uma lingua mentirosa.

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

Elles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

Em recompensa do meu amor são meus adversarios: mas eu faço oração.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

E me deram mal pelo bem, e odio pelo meu amor.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Põe sobre elle um impio, e Satanaz esteja á sua direita.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Quando fôr julgado, saia condemnado; e a sua oração se lhe torne em peccado.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu officio.

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Sejam orphãos os seus filhos, e viuva sua mulher.

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus logares desolados.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Não haja ninguem que se compadeça d'elle, nem haja quem favoreça os seus orphãos.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Desappareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Esteja na memoria do Senhor a iniquidade de seus paes, e não se apague o peccado de sua mãe.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desapparecer a sua memoria da terra.

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Porquanto não se lembrou de fazer misericordia; antes perseguiu ao varão afflicto e ao necessitado, para que podesse até matar o quebrantado de coração.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Visto que amou a maldição, ella lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ella se affaste d'elle.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Assim como se vestiu de maldição, como d'um vestido, assim penetre ella nas suas entranhas como agua, e em seus ossos como azeite.

19

Seja para elle como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Seja este o galardão dos meus contrarios, da parte do Senhor, e dos que fallam mal contra a minha alma.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericordia é boa; livra-me,

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Pois estou afflicto e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emmagrece.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

E ainda lhes sou opprobrio; quando me contemplam, movem as cabeças.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericordia.

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Amaldiçoem elles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Vistam-se os meus adversarios de vergonha, e cubram-se com a sua propria confusão como com uma capa.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Louvarei grandemente ao Senhor com a minha bocca: louval-o-hei entre a multidão.

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

Pois se porá á mão direita do pobre, para o livrar dos que condemnam a sua alma.