مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.

19

Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.