مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Au maître-chantre. — Psaume de David. Dieu, toi que célèbrent mes louanges, ne te tais point!

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

Car le méchant et le perfide Ont ouvert la bouche contre moi; Ils me tiennent des discours mensongers.

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

Ils m'environnent de paroles de haine; Ils me font la guerre sans motif.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

En échange de mon affection, ils me traitent en ennemi, Et moi, je ne fais que prier.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

Ils m'ont rendu le mal pour le bien, Et la haine pour l'amour.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Soumets mon adversaire au pouvoir du méchant; Qu'un accusateur se dresse à sa droite!

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Quand on le jugera, qu'il soit déclaré coupable, Et que sa prière lui soit comptée comme un péché!

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Que ses jours soient peu nombreux; Qu'un autre prenne sa charge!

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Que ses fils soient orphelins, Et que sa femme devienne veuve!

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

Que ses enfants soient vagabonds et mendiants; Qu'ils aillent quêter loin de leurs maisons en ruines!

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Que le créancier jette le filet sur tout ce qu'il possède; Que le produit de son travail soit la proie de l'étranger.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Qu'aucun ami ne lui demeure fidèle; Que nul n'ait pitié de ses orphelins.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Que sa postérité soit exterminée; Que, dès la génération prochaine, son nom soit éteint! Que l'iniquité de ses pères soit rappelée En présence de l'Éternel,

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Et que le péché de sa mère ne soit point effacé.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Que leurs crimes soient toujours présents devant l'Éternel, Et que l'Éternel anéantisse leur mémoire sur la terre!

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Car cet homme ne s'est pas souvenu D'exercer la miséricorde; Il a persécuté le misérable, le pauvre. Celui qui a le coeur brisé, pour le faire mourir!

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Il a aimé la malédiction: qu'elle tombe sur lui! Il n'a point pris plaisir à la bénédiction: Qu'elle s'éloigne de lui!

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Qu'il soit enveloppé de cette malédiction Comme d'un manteau; Qu'elle pénètre dans son corps comme de l'eau, Et dans ses os comme de l'huile!

19

Qu'elle soit comme l'habit dont il se couvre, Comme une ceinture dont il soit toujours ceint!

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Tel sera, de la part de l'Éternel, le salaire de mes ennemis, Et de ceux qui profèrent contre moi des paroles meurtrières.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Mais toi, ô Éternel, mon Seigneur, agis en ma faveur, Pour l'honneur de ton nom. Toi dont la grâce est si bienfaisante, délivre-moi!

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Car je suis misérable et pauvre, Et mon coeur est meurtri au dedans de moi.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Je m'en vais comme l'ombre du soir qui s'allonge; Je suis emporté comme la sauterelle.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

Mes genoux chancellent, affaiblis par le jeûne; Mon corps s'épuise et s'amaigrit.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

Je suis pour mes ennemis un objet d'opprobre; Dès qu'ils m'aperçoivent, ils hochent la tête!

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Aide-moi, ô Éternel, mon Dieu! Sauve-moi, dans ta bonté,

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Afin qu'ils sachent que c'est ta main, Que c'est toi, ô Éternel, qui m'as délivré.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Ils maudissent; toi, tu béniras. Ils se dressent contre moi; mais ils seront couverts de honte. Et ton serviteur sera comblé de joie.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Que mes adversaires soient revêtus de confusion, Et enveloppés de leur honte comme d'un manteau!

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Ma bouche célébrera hautement l'Éternel: Je le louerai au milieu de la multitude;

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

Car il se tient à la droite du pauvre, Pour le délivrer de ceux qui le condamnent.