< مزامیر 109 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! 1
Jusqu'à la Fin, psaume de David. Dieu, ne passe point ma louange sous silence;
بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند. 2
car la bouche des pécheurs, la bouche des fourbes est ouverte contre moi.
با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند. 3
Ils ont parlé de moi avec une langue perfide; ils m'ont enveloppé de paroles de haine, et ils m'ont attaqué sans sujet.
من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند. 4
Au lieu de m'aimer, ils me calomnient; et moi je priais;
به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند. 5
Et ils m'ont rendu le mal pour le bien, la haine pour l'amitié.
ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد. 6
Établis sur mon ennemi un pécheur, et que le démon se tienne à sa droite.
بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد. 7
Lorsqu'on le jugera, qu'il s'en aille condamné, et que sa prière soit imputée à péché.
عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند. 8
Que ses jours soient abrégés, et qu'un autre reçoive sa dignité.
فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود. 9
Que ses fils deviennent orphelins, et sa femme veuve.
فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند. 10
Que ses enfants errent sans asile, qu'ils mendient, qu'ils soient chassés de leurs habitations.
طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند. 11
Qu'un usurier extorque tout son bien, et que des étrangers bâtissent sur ses travaux.
کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند. 12
Qu'il ne lui reste personne pour protecteur, personne qui ait pitié de ses orphelins.
نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند. 13
Que ses enfants aillent à leur perte, et qu'en une seule génération son nom soit effacé.
خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد. 14
Que le souvenir de l'iniquité de ses pères revive devant le Seigneur; et que le péché de sa mère ne soit point effacé.
گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد. 15
Qu'ils soient toujours devant le Seigneur, et que leur mémoire périsse sur la terre,
این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت. 16
En punition de ce qu'il n'a point songé à faire miséricorde,
دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود. 17
Et qu'il a poursuivi, pour le mettre à mort, un homme pauvre, mendiant, et plein de componction.
تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند. 18
Il a aimé la malédiction, et elle viendra sur lui; il n'a point désiré la bénédiction, et elle s'éloignera de lui. Il s'est revêtu de la malédiction comme d'une tunique, et elle a pénétré comme l'eau dans ses entrailles, comme l'huile dans ses os.
19
Qu'elle soit pour lui comme le manteau dont il s'enveloppe, et comme la ceinture dont il est ceint toujours.
ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن. 20
Telle sera la peine de ceux qui me calomnient devant Dieu, et qui disent des méchancetés contre mon âme.
اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده، 21
Et toi, Seigneur, Seigneur, agis envers moi pour l'amour de ton nom; car ta miséricorde est douce. Protège-moi,
زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛ 22
Parce que je suis pauvre et nécessiteux, et que mon cœur est troublé au dedans de moi.
همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام. 23
Je m'en vais comme l'ombre quand elle décline, et j'ai été ballotté comme une nuée de sauterelles.
از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود. 24
Mes genoux ont été énervés par le jeûne, et ma chair s'est altérée, faute d'huile.
نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند. 25
Et moi, je suis devenu un opprobre pour mes ennemis; ils m'ont vu, et ont secoué la tête.
ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده، 26
Secours-moi, Seigneur mon Dieu, et sauve-moi selon ta miséricorde.
تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. 27
Et qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Seigneur, qui as agi.
آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. 28
Ils maudiront, et tu béniras; que ceux qui m'attaqueront soient confondus, et ton serviteur sera réjoui.
دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد. 29
Que nos calomniateurs soient couverts de honte, et enveloppés de honte comme d'un double manteau.
خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد، 30
Je rendrai gloire au Seigneur de toute la force de ma bouche, et je le louerai au milieu de la multitude,
زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند. 31
Parce qu'il s'est placé à la droite du pauvre, pour me sauver de ceux qui persécutaient mon âme.

< مزامیر 109 >