مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

Au maître de chant. Psaume de David. Dieu de ma louange, ne garde pas le silence!

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

Car la bouche du méchant, la bouche du perfide, s'ouvre contre moi. Ils parlent contre moi avec une langue de mensonge,

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

ils m'assiègent de paroles haineuses, et ils me font la guerre sans motif.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

En retour de mon affection, ils me combattent, et moi, je ne fais que prier.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

Ils me rendent le mal pour le bien, et la haine pour l'amour.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Mets-le au pouvoir d'un méchant, et que l'accusateur se tienne à sa droite!

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

Quand on le jugera, qu'il sorte coupable, et que sa prière soit réputée péché!

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

Que ses jours soient abrégés, et qu'un autre prenne sa charge!

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

Que ses enfants deviennent orphelins, que son épouse soit veuve!

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

Que ses enfants soient vagabonds et mendiants, cherchant leur pain loin de leurs maisons en ruines!

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

Que le créancier s'empare de tout ce qui est à lui, et que les étrangers pillent ce qu'il a gagné par son travail!

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

Qu'il n'ait personne qui lui garde son affection, que nul n'ait pitié de ses orphelins!

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

Que ses descendants soient voués à la ruine, et que leur nom soit effacé à la seconde génération!

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

Que l'iniquité de ses pères reste en souvenir devant Yahweh, et que la faute de leur mère ne soit point effacée!

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

Qu'elles soient toujours devant Yahweh, et qu'il retranche de la terre leur mémoire!

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

Parce qu'il ne s'est pas souvenu d'exercer la miséricorde, parce qu'il a persécuté le malheureux et l'indigent, et l'homme au cœur brisé pour le faire mourir.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

Il aimait la malédiction: elle tombe sur lui; il dédaignait la bénédiction: elle s'éloigne de lui.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

Il s'est revêtu de la malédiction comme d'un vêtement; comme l'eau elle entre au-dedans de lui, et comme l'huile elle pénètre dans ses os.

19

Qu'elle soit pour lui le vêtement qui l'enveloppe, la ceinture qui ne cesse de l'entourer!

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

Tel soit, de la part de Yahweh le salaire de mes adversaires, et de ceux qui parlent méchamment contre moi.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Et toi, Seigneur Yahweh, prends ma défense à cause de ton nom; dans ta grande bonté, délivre-moi.

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

Car je suis malheureux et indigent, et mon cœur est blessé au-dedans de moi.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

Je m'en vais comme l'ombre à son déclin, je suis emporté comme la sauterelle.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

A force de jeûne mes genoux chancellent, et mon corps est épuisé de maigreur.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

Je suis pour eux un objet d'opprobre; ils me regardent et branlent de la tête.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Secours-moi, Yahweh, mon Dieu! Sauve-moi dans ta bonté!

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

Qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Yahweh, qui l'a fait!

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Eux, ils maudissent; mais toi, tu béniras; ils se lèvent, mais ils seront confondus, et ton serviteur sera dans la joie.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

Mes adversaires seront revêtus d'ignominie, ils seront enveloppés de leur honte comme d'un manteau.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

Mes lèvres loueront hautement Yahweh; je le célébrerai au milieu de la multitude;

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

car il se tient à la droite du pauvre, pour le sauver de ceux qui le condamnent.