مزامیر 109

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

For the chief musician. A psalm of David. God whom I praise, do not be silent,

2 بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

For the wicked and deceitful attack me; they speak lies against me.

3 با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

They surround me and say hateful things, and they attack me without cause.

4 من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

In return for my love they accuse me, but I pray for them.

5 به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

They repay me evil for good, and they hate my love.

6 ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

Appoint a wicked man over such an enemy as these people; appoint an accuser to stand at his right hand.

7 بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

When he is judged, may he be found guilty; may his prayer be considered sinful.

8 عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

May his days be few; may another take his office.

9 فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

May his children be fatherless, and may his wife be a widow.

10 فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

May his children wander about and beg, asking for handouts as they leave their ruined home.

11 طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

May the creditor take all he owns; may strangers plunder what he earns.

12 کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

May no one extend any kindness to him; may no one have pity on his fatherless children.

13 نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

May his children be cut off; may their name be blotted out in the next generation.

14 خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

May his ancestors' sins be mentioned to Yahweh; and may the sin of his mother not be forgotten.

15 گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

May their guilt always be before Yahweh; may Yahweh cut off their memory from the earth.

16 این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

May Yahweh do this because this man never bothered to show any covenant faithfulness, but instead harassed the oppressed, the needy, and the disheartened to death.

17 دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

He loved cursing; may it come back upon him. He hated blessing; may no blessing come to him.

18 تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

He clothed himself with cursing as his garment, and his curse came into his inner being like water, like oil into his bones.

19

May his curses be to him like the clothes he wears to cover himself, like the belt he always wears.

20 ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

May this be the reward of my accusers from Yahweh, of those who say evil things about me.

21 اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

Yahweh my Lord, deal kindly with me for your name's sake. Because your covenant faithfulness is good, save me.

22 زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

For I am oppressed and needy, and my heart is wounded within me.

23 همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

I am fading away like the shadow of the evening; I am shaken off like a locust.

24 از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

My knees are weak from fasting; I am turning to skin and bones.

25 نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

I am disdained by my accusers; when they see me, they shake their heads.

26 ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

Help me, Yahweh my God; save me by your covenant faithfulness.

27 تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

May they know that this is your doing, that you, Yahweh, have done this.

28 آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

Though they curse me, please bless me; when they attack, may they be put to shame, but may your servant rejoice.

29 دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

May my adversaries be clothed with shame; may they wear their shame like a robe.

30 خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

With my mouth I give great thanks to Yahweh; I will praise him in the midst of a crowd.

31 زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

For he will stand at the right hand of the one who is needy, to save him from those who judge him.