< مزامیر 109 >
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! | 1 |
“For the leader of the music. A psalm of David.” O God of my praise! be not silent!
بدکاران به من تهمت ناروا میزنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من میگویند. | 2 |
For the mouths of the wicked and the deceitful are opened against me; They speak against me with a lying tongue.
با نفرت دور مرا گرفتهاند و بیسبب با من میجنگند. | 3 |
They assault me on every side with words of hatred; They fight against me without a cause.
من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر میکنم، ولی آنها با من مخالفت میورزند. | 4 |
For my love they are my adversaries: But I give myself unto prayer.
به عوض خوبی، به من بدی میکنند و به عوض محبت، با من دشمنی مینمایند. | 5 |
They repay me evil for good, And hatred for love.
ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد. | 6 |
Set thou a wicked man over him, And let an adversary stand at his right hand!
بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد. | 7 |
When he is judged, may he be condemned, And may his prayer be a crime!
عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند. | 8 |
May his days be few, And another take his office!
فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود. | 9 |
May his children be fatherless, And his wife a widow!
فرزندانش آواره شده، در میان ویرانههای خانهٔ خود به گدایی بنشینند. | 10 |
May his children be vagabonds and beggars, And from their ruined dwellings seek their bread!
طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند. | 11 |
May a creditor seize on all that he hath, And a stranger plunder his substance!
کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند. | 12 |
May there be none to show him compassion, And none to pity his fatherless children!
نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند. | 13 |
May his posterity be cut off; In the next generation may his name be blotted out!
خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد. | 14 |
May the iniquity of his fathers be remembered by the LORD, And may the sin of his mother never be blotted out!
گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد. | 15 |
May they be before the LORD continually; And may he cut off their memory from the earth!
این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بیکسان ظلم میکرد و آنها را میکشت. | 16 |
Because he remembered not to show pity, But persecuted the afflicted and the poor man, And sought the death of the broken-hearted.
دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمیخواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود. | 17 |
As he loved cursing, let it come upon him; As he delighted not in blessing, let it be far from him!
تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که مینوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند. | 18 |
May he be clothed with cursing as with a garment; May it enter like water into his bowels, And like oil into his bones!
May it be to him like the robe that covereth him, Like the girdle with which he is constantly girded!
ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ میگویند و مرا تهدید به مرگ میکنند، اینچنین مجازات کن. | 20 |
May this be the wages of mine adversaries from the LORD, And of them that speak evil against me!
اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده، | 21 |
But do thou, O LORD, my God! take part with me, For thine own name's sake! Because great is thy mercy, O deliver me!
زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکستهام؛ | 22 |
For I am afflicted and needy, And my heart is wounded within me.
همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شدهام. | 23 |
I am going like a shadow; I am driven away as the locust.
از بس روزه گرفتهام زانوهایم میلرزند و گوشت بدنم آب میشود. | 24 |
My knees totter from fasting, And my flesh faileth of fatness.
نزد دشمنان رسوا شدهام. هرگاه مرا میبینند، سر خود را تکان میدهند و مسخرهام میکنند. | 25 |
I am a reproach to my enemies; They gaze at me; they shake their heads.
ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده، | 26 |
Help me, O LORD, my God! O save me, according to thy mercy!
تا بدخواهانم بدانند که تو نجاتدهندۀ من هستی. | 27 |
That they may know that this is thy hand; That thou, O Lord! hast done it!
آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. | 28 |
Let them curse, but do thou bless! When they arise, let them be put to shame; But let thy servant rejoice!
دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد. | 29 |
May my enemies be clothed with ignominy; May they be covered with their shame, as with a mantle!
خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد، | 30 |
I will earnestly praise the LORD with my lips; In the midst of the multitude I will praise him.
زیرا او از بیچارگان پشتیبانی میکند و ایشان را از دست ظالمان میرهاند. | 31 |
For he standeth at the right hand of the poor, To save him from those who would condemn him.