مزامیر 108

1 سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو!

Gotovo je srce moje, Bože; pjevaæu i hvaliæu zajedno sa slavom svojom.

2 ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم!

Preni se psaltire i gusle, ustaæu rano.

3 خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد،

Slaviæu tebe, Gospode, po narodima, pojaæu tebi po plemenima.

4 زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است.

Jer je svrh nebesa milost tvoja i do oblaka istina tvoja.

5 ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود.

Uzvisi se više nebesa, Bože, i po svoj zemlji neka bude slava tvoja!

6 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

Da bi se izbavili mili tvoji, pomozi desnicom svojom, i usliši me.

7 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

Bog reèe u svetinji svojoj: “veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.

8 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj.

9 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

Moav je èaša iz koje se umivam, Edomu æu pružiti obuæu svoju; nad zemljom Filistejskom popijevaæu.”

10 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن!

Ko æe me odvesti u tvrdi grad? ko æe me otpratiti do Edoma?

11

Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskama našim?

12 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

Daj nam pomoæ u tjeskobi, obrana je èovjeèija uzalud.

13 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد!

Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.