مزامیر 108
| سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! | 1 |
Mon cœur est disposé, ô Dieu! je chanterai, je psalmodierai; c'est ma gloire.
| ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! | 2 |
Réveillez-vous, mon luth et ma harpe! Je devancerai l'aurore.
| خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، | 3 |
Je te louerai parmi les peuples, ô Éternel; je te célébrerai parmi les nations.
| زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است. | 4 |
Car ta bonté s'élève au-dessus des cieux, et ta fidélité jusqu'aux nues.
| ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. | 5 |
O Dieu, élève-toi sur les cieux! Que ta gloire soit sur toute la terre,
| ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. | 6 |
Afin que tes bien-aimés soient délivrés. Sauve-moi par ta droite, et m'exauce!
| خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. | 7 |
Dieu a parlé dans son sanctuaire; je me réjouirai; je partagerai Sichem, je mesurerai la vallée de Succoth.
| جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. | 8 |
Galaad est à moi, à moi Manassé; Éphraïm est le rempart de ma tête, et Juda mon législateur.
| اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» | 9 |
Moab est le bassin où je me lave; je jette mon soulier sur Édom; je pousse des cris de joie sur le pays des Philistins.
| کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن! | 10 |
Qui me conduira dans la ville forte? Qui me mènera jusqu'en Édom?
| 11 |
N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais rejetés, et qui ne sortais plus, ô Dieu, avec nos armées?
| تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. | 12 |
Donne-nous du secours pour sortir de détresse; car la délivrance qui vient de l'homme n'est que vanité.
| با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! | 13 |
Nous ferons des actions de valeur en Dieu, et il foulera nos ennemis.
