< مزامیر 108 >
سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباختهام و اعتماد خود را از دست ندادهام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! | 1 |
Cantique. Psaume de David. Mon cœur est affermi, ô Dieu, je chanterai et ferai retentir de joyeux instruments. Debout, ma gloire!
ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! | 2 |
Éveillez-vous, ma lyre et ma harpe! Que j’éveille l’aurore!
خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، | 3 |
Je te louerai parmi les peuples, Yahweh, je te chanterai parmi les nations.
زیرا محبت تو بینهایت عظیم است. | 4 |
Car ta bonté s’élève au-dessus des cieux, et ta fidélité jusqu’aux nues.
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. | 5 |
Élève-toi au-dessus des cieux, ô Dieu; que ta gloire brille sur toute la terre!
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. | 6 |
Afin que tes bien-aimés soient délivrés, sauve par ta droite et exauce-moi.
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت میکنم و دشت سوکوت را اندازه میگیرم. | 7 |
Dieu a parlé dans sa sainteté: « Je tressaillirai de joie! J’aurai Sichem en partage, je mesurerai la vallée de Succoth.
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. | 8 |
Galaad est à moi, à moi Manassé; Ephraïm est l’armure de ma tête, et Judas mon sceptre.
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» | 9 |
Moab est le bassin où je me lave; sur Edom je jette ma sandale; sur la terre des Philistins je pousse des cris de joie. »
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شدهای، ما را رهبری کن! | 10 |
Qui me mènera à la ville forte! Qui me conduira à Edom?
N’est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais rejetés, ô Dieu qui ne sortais plus avec nos armées?
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بیفایده است. | 12 |
Prête-nous ton secours contre l’oppresseur! Le secours de l’homme n’est que vanité.
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! | 13 |
Avec Dieu nous accomplirons des exploits; il écrasera nos ennemis.