مزامیر 108
| سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! | 1 |
A Song, a Melody: David’s. Fixed, is my heart, O God, I will sing and touch the strings, even mine honour.
| ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! | 2 |
Awake, O harp and lyre, I will awaken the dawn!
| خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، | 3 |
I will thank thee among the peoples, O Yahweh, and will sing praise unto thee, among the tribes of men.
| زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است. | 4 |
For, great, above the heavens, is thy lovingkindness, and, as far as the skies, thy faithfulness.
| ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. | 5 |
Be thou exalted above the heavens, O God, And, above all the earth, be thy glory.
| ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. | 6 |
To the end thy beloved ones may be delivered, Oh save thou with thy right hand and answer me!
| خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. | 7 |
God, hath spoken in his holiness, I will exult! I will apportion Shechem! And, the Vale of Succoth, will I measure out;
| جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. | 8 |
Mine, is Gilead—mine, Manasseh, but, Ephraim, is the defence of my head, Judah, is my commander’s staff;
| اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» | 9 |
Moab, is my wash-bowl, Upon Edom, will I throw my shoe, Over Philistia, raise a shout of triumph.
| کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن! | 10 |
Who will conduct me to a fortified city? Who will lead me as far as Edom?
| 11 |
Hast not thou, O God, rejected us? and wilt not go forth, O God, with our hosts.
| تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. | 12 |
Grant us help out of distress, for, vain, is the deliverance of man:
| با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! | 13 |
In God, shall we do valiantly, He himself, therefore, shall tread down our adversaries.
