مزامیر 108
| سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! | 1 |
My heart is steadfast, God. I will sing zahmar ·musical praise· and I will give kavod ·weighty glory·.
| ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! | 2 |
Wake up, harp and lyre! I will wake up the dawn.
| خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، | 3 |
I will yadah ·extend hands in thankful praise· to you, Adonai, among the nations. I will sing zahmar ·musical praise· to you among the peoples.
| زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است. | 4 |
For your chesed ·loving-kindness· is great above the heavens. Your faithfulness reaches to the skies.
| ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. | 5 |
Be exalted, God, above the heavens! Let your kavod ·weighty glory· be over all the earth.
| ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. | 6 |
That your yadid ·beloved· may be delivered, save with your right hand, and answer us.
| خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. | 7 |
God has spoken from his sanctuary: “In triumph, I will divide Shechem, and measure out the valley of Sukkot.
| جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. | 8 |
Gilead is mine. Manasseh [Causing to forget] is mine. Ephraim [Fruit] also is my helmet. Judah [Praised] is my scepter.
| اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» | 9 |
Moab [From father] is my wash pot. I will toss my sandal on Edom [Red]. I will shout over Philistia.”
| کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن! | 10 |
Who will bring me into the fortified city? Who has led me to Edom [Red]?
| 11 |
Haven’t you rejected us, God? You don’t go out, God, with our armies.
| تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. | 12 |
Give us help against the enemy, for the help of man is vain.
| با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! | 13 |
Through God, we will do valiantly. For it is he who will tread down our enemies.
