< مزامیر 108 >
سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباختهام و اعتماد خود را از دست ندادهام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! | 1 |
A Song [or] Psalm of David. O God, my heart is fixed; I will sing and give praise, even with my glory.
ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! | 2 |
Awake, psaltery and harp: I [myself] will awake early.
خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، | 3 |
I will praise thee, O LORD, among the people: and I will sing praises unto thee among the nations.
زیرا محبت تو بینهایت عظیم است. | 4 |
For thy mercy [is] great above the heavens: and thy truth [reacheth] unto the clouds.
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. | 5 |
Be thou exalted, O God, above the heavens: and thy glory above all the earth;
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. | 6 |
That thy beloved may be delivered: save [with] thy right hand, and answer me.
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت میکنم و دشت سوکوت را اندازه میگیرم. | 7 |
God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. | 8 |
Gilead [is] mine; Manasseh [is] mine; Ephraim also [is] the strength of mine head; Judah [is] my lawgiver;
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» | 9 |
Moab [is] my washpot; over Edom will I cast out my shoe; over Philistia will I triumph.
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شدهای، ما را رهبری کن! | 10 |
Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?
[Wilt] not [thou], O God, [who] hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our hosts?
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بیفایده است. | 12 |
Give us help from trouble: for vain [is] the help of man.
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! | 13 |
Through God we shall do valiantly: for he [it is that] shall tread down our enemies.