مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.

7

E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,

11

Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

[Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.