مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,

7

og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,

11

av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.